Teknolojik Girişimcilik: Tanımlarken – 3
Gürcan Banger
Girişimciler alışılmışın dışındaki karmaşık sorunlar ile ilgilenme ve bunlar hakkında karar üretme uzman sayılırlar. Ekonomik, siyasal, sosyal veya genel çevresel şartlardaki hızlı değişimler veya istikrarsızlıklar girişimcilerin karar üretme ve uygulama becerilerini daha etkin kullanmalarını gerektirir. Bazı girişimciler yeni bir iş kurarak ya da mevcut olan bir işletmeyi satın alarak (veya satın alma sonrası iş modelini dönüştürerek) kendi kaynakları ile bir işin (işletmenin) sahibi olurlar. İç girişimcilik söz konusu olduğunda işi kuran kişi işletme sahibi değildir, mevcut bir işletmede işletme sahibi adına ücretli çalışan olarak yeni girişimi oluşturur.
Pazarda yer alan kârlı fırsatların fark edilmesi her zaman kolay değildir. Kolayca görülebilen fırsatlar başka ‘meraklılar’ tarafından da görülebileceğinden hızla kârlılığını kaybedebilir. Kazanç ve kâr konusunda ümit veren fırsatların açığa çıkarılması için girişimcinin değişik kaynaklardan gelen enformasyonu yakalaması ve sentezlemesi gerekir. Söz konusu enformasyonun kaynaklarından birisi müşterilerin sorun ve ihtiyaçlarıdır. Yeni bulunan veya farklı özellikleri öğrenilen hammaddeler ve malzemeler bir başka enformasyon konusudur. Yeni teknolojik gelişmeler geleneksel usullerle yapılan işlerin daha az maliyetli ve daha kullanışlı üretimi için imkânlar yaratabilir; bu nedenle yeni teknolojiler konusundaki enformasyon kaynaklarını izlemek gerekir.
Başarılı girişimcilik başka bazı duygusal ve düşünsel becerilerin de var olması beklenir. Örneğin karar verme ve uygulama becerisi, azim, zorluklara karşı tahammüllü olma, iş kültürü ve ‘dünya ahvali’ üzerine bilgilenme istekliliğini bunlar arasında sayabiliriz. Ayrıca başarılı girişimcilerin aynı zamanda iyi ve sağlıklı öngörülere sahip olduğunu, proje değerlendirme becerilerinin bulunduğunu ve risk almada yetkinlik geliştirmiş olduklarını söyleyebiliriz. Pek çok başarılı iş ve işletmenin kuruluş ve ilerleme tarihçesini incelediğimizde; işi sarmalamış olan engelleri aşma, gerginliklerle baş etme, şanssız olayların üstesinden gelme ve zor problemler için etkili çözüm geliştirme gibi durumlarla karşılaştıklarını görürüz. Sonuç olarak girişimcilik sadece bir iş sahibi olmayı merak etmekten ibaret değildir. Girişimci, ekonominin devamlılığı sağlamak üzere vazgeçilmez özellikte bir değişim aktörüdür.
Teknolojik Girişimcilik
Uzun sayılabilecek bir çerçevede girişimciliğin genel görünümüne baktıktan sonra artık teknolojik girişimcilik kavramını tanımlamayı deneyebiliriz. Öncelikle teknolojik girişimcilik olgusunu gerçekleştirecek olan –kısaca ‘girişimci’ olarak isimlendireceğimiz– bir kişi veya topluluk söz konusudur. Girişimci, yeni bir teknoloji tabanlı kuruluş oluşturarak veya mevcut olan teknoloji odaklı bir kuruluşu satın alıp dönüştürerek bir yeni iş kurma sürecini başlatır. Bu süreç; karmaşık biçimde birbirine eklemlenmiş olan bilimsel, teknik, kültürel, sosyal, ekonomik, yasal ve siyasal ortamda gerçekleşir. Son olarak; teknolojik girişimcilik, girişimci açısından amaçlı ve hedef odaklı bir süreçtir.
Yukarıda özetlenen unsurları bir araya getirdiğimizde karşımıza şöyle bir teknolojik girişimcilik tanımı çıkar: “Teknolojik girişimcilik; bir kişi veya topluluk tarafından bilimsel, teknik, kültürel, sosyal, ekonomik, yasal ve siyasal unsurların birbirine karmaşık biçimde eklemlendiği bir ortamda bir teknoloji odaklı kuruluşun yaratılması veya mevcut olanın yenilenmesi yoluyla oluşturulup yönetilen amaçlı ve hedef odaklı bir süreçtir.”
Bu ‘korkutucu görünümlü’ tanımın ima ettiği bazı ipuçlarının farkında olmamız gerekir. Birincisi; teknolojik girişimcilik bilim ve / veya teknolojinin ekonomik değere dönüştürülmesi sürecidir. Bu işte pazarın ihtiyacı olan inovatif ürün, hizmet veya süreçler oluşturmak üzere maddi ve gayri-maddi kaynaklar bir araya getirilir. İkincisi; bu faaliyetler dizisi riskler ve kararlar içeren teknoloji odaklı yeni bir firma oluşturulması deneyimi veya mevcut olanın dönüştürülmesi yoluyla gerçekleştirilir.
